Karaçay-Malkar Türkleri, Kafkasya’nın Orta Kafkaslar olarak bilinen merkezinde yer alır. Mingitaw Elbruz, Dıhtaw, Koştantaw gibi Kafkasya’nın en yüksek dağları bu topraklarda bulunur.
Karaçay-Malkar Türkleri, 2 Kasım 1943’te sürgüne gönderildi ve yaşadıkları acıları hala unutamazlar. Sürgün, 1917’deki Bolşevik İhtilali’nden etkilenen halkın toplu olarak Orta Asya ve Sibirya’ya sürülmesiyle başladı.
Bolşevikler, Karaçay-Malkar halkını bölerek asimile etmeyi planladı. 1920’lerde iki ayrı idarenin altına alındılar. Ancak 1921-1928 arasındaki “Yeni Ekonomik Politika” döneminde halk ekonomik ve kültürel gelişme fırsatları buldu.
Karaçay-Malkar halkı, sürgünü kabul etmeyerek direnişe geçti. Ancak Sovyet Kızıl Ordusu’nun baskısıyla karşılaştılar. Karaçaylılar, Stalin’in sözlerine rağmen sürgüne gönderildi, köyleri yerle bir edildi.
1957’ye kadar süren sürgünden dönen Karaçay-Malkar halkı, yaşadıkları zulmün izlerini taşıdı. Sovyetler, 1989’da hatalarını kabul ederek Karaçaylılara haksızlık yapıldığını itiraf etti.
Bugün Karaçay-Malkar Türkleri, Rusya Federasyonu’na bağlı özerk cumhuriyetlerde yaşamlarını sürdürmektedirler. Geleneksel kültürlerini ve dillerini yaşatmaya çalışırlarken, sürgün yıllarının acı hatıralarını unutmamaktadırlar.
Veri politikasındaki amaçlarla sınırlı ve mevzuata uygun şekilde çerez konumlandırmaktayız. Detaylar için veri politikamızı inceleyebilirsiniz.