Dodgers’tan Ron Cey, 1977 Dünya Serisinin 2. Maçında New York Yankees’e karşı bir home run yaptıktan sonra takım arkadaşları Steve Garvey (solda) ve Reggie Smith tarafından tebrik edildi. (Harry Harris / Associated Press)
Dodgers tarihinin en süslü iç sahası, her şeyden önce, küçük, zararsız bir yalanla başladı.
23 Haziran 1973’te, Dodgers, Cincinnati Reds tarafından bir çift başlı ilk oyunda boğuldu. 4-1 kaybettiler. Yalnızca yedi vuruş kaydettiler. Ve o günün içkisinden önce menajer Walter Alston kadrosunu değiştirmenin bir yolunu aradı.
Yardımcı saha oyuncusu Steve Garvey çözümdü.
Garvey, “Dolabımda oturuyordum,” diye anımsıyor, “ve Walter Alston gelip beni durdurdu ve ‘Hiç ilk sen oynadın mı?’ ”
Garvey yapmamıştı, gerçekten değil. Küçükler Ligi’nde bir kez, üçlü A’da bir kez ve sezon boyunca pozisyonda bazı perde arkası çalışmalarının ardından 10 gün önce yedek kulübesinden kısa bir görünüm vardı.
“Ama,” diye ekledi Garvey sırıtarak, “Ona söylemeyecektim.”
Devamını oku: Özet: Emmet Sheehan, Dodgers Astros’u durdururken yeniden parlıyor
Bunun yerine, Garvey soğukkanlılıkla menajerine yalan söyledi. “Ah, tabii,” diye yanıtladı. Böylece o gece Ron Cey, Bill Russell ve Davey Lopes ile birlikte sıraya girdi.
Sonraki 8½ yıl boyunca, Dodgers’ın iç sahası nadiren tekrar değişti – dörtlü, birlikte 21 All-Star Maçı görünümü, dört Ulusal Lig flaması ve yan yana oynayan unutulmaz bir 1981 Dünya Serisi şampiyonluğu toplayacak.
Cey, “Dodger tarihindeki o şeylerden biri ki,” dedi, “50 yıl boyunca çok fazla geriye gitmiyorsunuz.”
Gerçekten de, yarım asır sonra, Dodgers iç sahası, Cuma gecesi takımın Dodger Stadyumu’nda Houston Astros’a karşı oynadığı maçtan önce onurlandırıldı. Grubun üç Güney Kaliforniya sakini – Garvey, Cey ve Russell – ilk sahayı atmak ve bir maç öncesi anma videosunu izlemek için stadyumdaydı.
Bundan da fazlası, neredeyse on yıl boyunca evleri olarak adlandırdıkları aynı sahada yan yana durmaktan zevk aldılar.
Russell, “Tıpkı ailen gibi,” dedi. “O zamanlar hiçbir şeyi hafife almadık. Bu kadar uzun süre birlikte olmak için başarılı olmanız gerekiyordu.
Bu, dörtlüydü. Cey, 1974’ten 1979’a kadar arka arkaya altı All-Star Maçına gitti. Russell, 1973, 1976 ve 1980’de Yaz Ortası Klasiği’ni kazandı. Lopes, 1973’te yılın çaylağı finalisti, 1978’de Altın Eldiven galibi ve dört kez All-Star oldu. -1978’den 1981’e kadar yıldız.
Devamını oku: Emmet Sheehan’ın habersiz olasılıktan Dodgers atıcılığına yükselişinin içinde
Ve sonra, benimsediği ilk temel pozisyonunda yalnızca dört kez Altın Eldiven kazanan olmakla kalmayıp, aynı zamanda 1974’te NL En Değerli Oyuncu Ödülü kazanan ve 1981’e kadar arka arkaya sekiz All-Star Maçında yer alan Garvey vardı – dördüncü yıl saha oyuncuları, serinin 16 yıldır ilk Dünya Serisi şampiyonluğu için Dodgers’ın New York Yankees’i geçmesine yardımcı oldu.
Garvey, “Başarılara, uzun ömürlülüğe, Dodger organizasyonuna ve beyzbola katkıya baktığınızda,” dedi, “dördümüz de bundan büyük gurur duyduk.”
Bu hikaye ilk olarak Los Angeles Times’ta yayınlandı.
News
