Carter ve Kings: Bir dostluk ve ittifak – ancak MLK’nın öldürülmesinden sonra

ATLANTA — Öldürülen oğlu gibi melodik bir tenor olan Martin Luther King Sr.’ın sesi Madison Square Garden’da yayıldı ve arkadaşı ve Georgian arkadaşını cumhurbaşkanlığına aday gösteren gürültülü Demokratları sakinleştirdi.

Saygıdeğer Siyahi papaz, aday arkasından gülümserken, “Elbette, Tanrı Jimmy Carter’ı çıkıp Amerika’yı ait olduğu yere geri getirmesi için gönderdi,” dedi. “Onunlayım. Sende. Size söyleyeyim, şimdi safları yakınlaştırmalıyız.”

Carter daha sonra Coretta Scott King ile bir an paylaştı, Sivil Haklar Hareketi’nin dul eşi ile el ele tutuştu ve gözlerini kilitledi, çocukları onlara bakıyordu.

Krallar için, 1976 kongresini kapatmak, Martin Luther King Jr.’ın öldürülmesinden sekiz yıl sonra, devam eden erişimlerini ve pragmatizmlerini teyit etti. Carter için, Eski Konfederasyondan beyaz bir politikacının evrimine işaret ediyordu: Daha fazlasını isteyen yerel bir lider ve eyalet senatörü olarak, medeni haklar döneminde tartışmalı duruşlardan çoğunlukla kaçınmıştı. Atlanta’da geçirdikleri tüm yıllar boyunca hareketin lideriyle hiç tanışmadı.

Carter asla ırkçı bir şey yapmadı. Ama katılmadı,” dedi biyografi yazarı Jonathan Alter. “Ve King oradaydı.”

Yine de Carter’ın daha sonra King ailesiyle kurduğu ittifak, o bir vali, başkan ve ırksal eşitlik ve insan haklarını geliştiren küresel bir insancıl insan haline geldiğinde de devam etti.

Annesinin kurduğu King Center’a liderlik eden Rahip Bernice King, “Kalbinin saflığından Siyah topluluğunu gerçekten savunan birkaç başkandan biriydi” dedi.

Şimdi 98 yaşında olan Carter, Georgia, Plains’de darülaceze bakımı görüyor. 1968’de vurularak öldürüldüğünde 39 yaşında olan King, 94 yaşında olacaktı.

King kesinlikle kendi mirasını daha uzun bir yaşam süresiyle genişletebilirdi – Siyah Amerikalılar için medeni haklar zaferlerinden sonra, odak noktasını zorlu Batı militarizmine ve açgözlü kapitalizme çevirdi – ve King’in Carter ile ne tür bir ilişkisi olabileceğini bilmenin hiçbir yolu yok Gürcistan Demokrat yüksek ofise ulaştığında.

Carter, olduğu gibi, King’in bir Amerikan ikonu olarak anılmasında merkezi bir rol oynarken, King’in değerlerini ve genellikle retoriğini yansıtmak için kamusal yaşamının en görünür on yıllarını kullandı.

Carter, Siyahların sahip olduğu işletmelere hükümet sözleşmeleri açtı ve rekor sayıda Siyah vatandaşı yürütme ve yargı görevlerine atadı. Daha fazla kamu parasını tarihsel olarak Siyah kolejlerine yönlendirdi ve ayrımcı özel okullar için vergi indirimlerine karşı çıktı. Başkanlığından çok sonra bile asla silahlı bir savaş başlatmadığı için gurur duyduğunu ifade ederek King’in barışa yaptığı vurguyu yineledi.

Carter, King’in şiddetsiz direniş pratiğinde bahsettiği teologların birçoğundan alıntı yaptı ve 2002’de Nobel Barış Ödülü sahibi olarak King’e katılacaktı. Eski bir başkan olarak Carter, King’in daha sonraki ekonomik gözlemlerini izledi ve ABD’yi, servet eşitsizliği ve siyasetteki para nedeniyle tamamen işleyen bir demokrasi yerine bir oligarşi ilan etti.

Bernice King, The Associated Press’e verdiği demeçte, bu rekorun, Carter’ı, annesi ve büyükbabasıyla “gerçek” ilişkilere sahipken, babasının işini temel alan “cesur” ve “ilkeli” bir figür olarak pekiştirdiğini söyledi.

Jimmy ve Rosalynn Carter, Coretta’ya kocası için ölümünden sonra bir Özgürlük Madalyası sunmak için Kralları Beyaz Saray’a davet ederek, onu o noktada ülkenin en yüksek sivil onurunu alan birkaç Siyah Amerikalıdan biri yaptı. Carter, King’in doğum günü için hükümet kutlamalarının kurulmasına yardım etti ve King’in doğum yeri, mezar yeri ve ailenin Ebenezer Baptist Kilisesi’ni kapsayan federal tarihi siteyi etkinleştirdi.

Hatta eski başkan, King’in çocukları için özel arabuluculuk yaptı ve ebeveynlerinin mirasıyla ilgili uzun bir anlaşmazlığın çözülmesine yardımcı oldu. Bernice King, oldukça duyurulan kavgayı sona erdiren “çabalarını takdir ediyorum” dedi.

Babası öldürüldüğünde henüz 5 yaşında olan genç Kral, ailelerin dostluğunun ne zaman başladığını “kesin olarak bilmediğini” söyledi. Carter’ın 1971’de Georgia valisi olmasından sonra annesinin ilk teklifi yaptığını düşünüyor.

King, “Annem, babamın mirasını sürdürmek için yaptığı işte kendisine yardımcı olabileceğini düşündüğü insanlarla bağlantı kurduğundan emin olan türden bir liderdi” dedi.

Carter eyalet çapında bir ofise gelmeden önce böyle bir ortak olabileceği açık değildi.

Sivil Haklar Hareketi’nin zirvesi sırasında, Martin Luther King Jr., Başkan Lyndon Johnson ile Sivil Haklar Yasası ve Oylama Hakları Yasası üzerinde çalışırken, Carter bir dönem eyalet senatörüydü. Johnson’ın 1964’te seçilmesini destekledi ve Atlanta’daki ayrımcı meslektaşlarıyla hiçbir zaman aynı safta yer almadı, ancak Carter, valilik için yaptığı iki kampanya sırasında federal yasalar lehinde konuşmadı ve Georgia Capitol’den sadece birkaç blok ötedeki Ebenezer’de görünmedi. .

King suikasta kurban gittiğinde, Carter cenazeye katılmadı. 1970 yılında, muhafazakar bir Demokrat olarak valilik yarışını kazandı ve seçmenlere federal müdahale yerine “yerel kontrol” konusundaki genel tercihini garanti ederken ırktan açıkça bahsetmekten kaçındı.

Alter buna “kod kelimeli kampanya” adını verdi.

Ardından, göreve başlama töreninde 46 yaşındaki Carter sürpriz bir ferman yayınladı: “Irk ayrımcılığının zamanı geldi.”

Bernice King, açıklamasını “o zamanlar çok derin” olarak değerlendirdi.

Birkaç yıl içinde, Coretta King’in bir portresini açarken, Ku Klux Klan üyeleri dışarıda protesto ederken, Carter Georgia Capitol’de King ailesinin yanında yer aldı.

King Sr., vali koltuğuna ulaşmadan önce Carter’ın önceki manevralarını uzlaştırmakta hiçbir sorun yaşamadı.

Yaşlı King, otobiyografisinde, “Pek çok kırsal devlet adamının olduğu gibi, hiçbir zaman ‘çılgın’ bir kanun koyucu olarak nitelendirilmedi,” diye yazdı.

Carter’ın “insanlarla buluşma ve sorunlar ve ihtiyaçlar üzerinde uzun saatler çalışma istekliliği” ile Siyah seçmenler arasında “alışılmadık bir itibar elde ettiğini” söyledi.

Genişletilmiş oy hakları sonunda Siyah seçmenlerin siyasi gücünü esnetmesine izin verdiğinden, bu tür bir ilgi Demokratların yolunu gösterdi. O zamandan beri her Demokrat başkan, adaylığı ve genel seçimi kazanmak için güçlü Siyah desteğine bel bağladı. Başkan Joe Biden, ulusal partiyi aday gösterme sürecinin başlarında Gürcistan da dahil olmak üzere daha çeşitli eyaletler koymaya zorlayarak dinamikleri tanıdı.

Politik hesaplar bir yana, Bernice King, Georgia’nın küçük bir kasabasında büyümüş iki Baptist olarak büyükbabası ve Carter’ın “gerçek bir akrabalık” paylaştıklarını söyledi. Kıdemli Kral bir keresinde konuşmalarını “bir köylü çocuğundan diğerine” olarak tanımlamıştı.

Carter, başkanlık teklifinin başlangıcında desteğini istemek için yaşlı Kral’a şahsen bir ziyarette bulundu. Asla bir partiye sadık olmayan yaşlı King, başlangıçta Carter’a Beyaz Saray teklifini ancak Cumhuriyetçi Başkan Yardımcısı Nelson Rockefeller’ın tekrar aday olmaması durumunda destekleyeceğini söyledi. King’in mantığı: Carter uzun bir şanstı, bir sivil haklar liberali olan Rockefeller ise zaten ağır sikletti.

Rockefeller’ın 1976’da Başkan Gerald Ford’un aday arkadaşı olmayacağı netleşince King, Carter’ı onayladı. Alabama’dan George Wallace ve Georgia’dan Lester Maddox gibi ayrımcılarla aynı kuşaktan gelen beyaz bir Güney valisi için paha biçilmez bir emirdi.

King, özellikle Carter’ın Amerikan mahallelerinde “etnik saflığı” savunarak federal konut politikası tartışmalarını alt üst etmesinden sonra, ülke çapındaki Siyahi kiliselerde ve neredeyse tamamen beyazlardan oluşan ulusal basın kuruluşlarında Carter’a kefil oldu.

Carter, “bir ailenin ırk veya etnik köken nedeniyle dışlanmasına” “çok güçlü ve agresif bir şekilde” karşı çıkacağını ancak yine de “mahallelerin homojenliğini korumanın iyi olduğunu” söyleyerek sözlerini daha fazla açıklamayla temizlemeye çalıştı. bu şekilde kurulmuştur.”

Carter sonunda bir özürle takip etti.

Bernice King, büyükbabasının Carter’ın kelime seçimlerini “masum bir hata” olarak gördüğünü söyledi ve gazetecileri ve seçmenleri Carter’ın değerlerini ve tam sicilini görmeye çağırdı.

Bernice King, Carter’ın uzun yaşamının ilk yarısında, “Beyaz bir insan olarak Siyah insanlardan çok aşağılayıcı bir şekilde nefret etmenizin ve onları görmenizin beklendiği bir toplumda, bir kültürde gezinmek zorunda kaldı” dedi. Bütün hayatını göz önünde bulundurarak, “Bunu çok iyi başardığını düşünüyorum” dedi.

Yol boyunca Carter, King kardeşlerin ve kuzenlerinin büyükbabaları ve o “gürleyen” ses hakkında her zaman anladıkları bir şey öğrendi.

“Büyükbabam ağzını açtığında,” dedi Bernice King, “dikkatini verdin.”